ACI AMA GERCEK..

 

Bugünlerde…

Mallarimiz artti, keyfimiz azaldi.

Daha büyük evlerde kaliyoruz ama daha kücük aillerde yasiyoruz.

Konforumuz artti ama zamanimiz daraldi.

Diplomamiz cok ama sagduyumuz az.

Uzamanlik artti ama sorunlar cogaldi.

Ilaclar cogaldi, hastaliklar artti.

Sorumsuzca para ahrciyoruz ama daha az gülüyoruz.

Trafikte hizliyiz ama cabuk parliyoruz.

Aksam gec yatiyoruz, sabah yorgun kalkiyoruz.

Az kitap okuyor cok televizyor seyrediyoruz.

Varligimizi arttirdik ama degerlerimizi yitirdik.

Cok konusuyor ama az gönül veriyoruz ve bol yalan söylüyoruz.

Para kazanmayi ögrendik ama yuva kurmayi beceremedik.

Hayata yillar ekledik,yillara hayat katamadik.

Aya kadar gitmeyi biliyoruz ama komusumuza gitmek icin karsiya gecemiyoruz.

Uzaya ulastik ama ruhun derinliklerine inemiyoruz.

Havayi temizledik ama ruhlari kirlettik.

Atomlari parcaladik, önyargilarimizi yikmadik.

Cok yaziyor ama az gelisiyoruz.Daha cok plan yapiyoruz ama daha az sonuc aliyoruz.Acele etmeyi ögrendik ama sabirli olmayi asla...

Gelirimiz artti,karekterimiz zayifladi.

Tanidiklar cogaldi, dostlar azaldi.

Cabalar artti ama mutluluklar azaldi.

Bilgisayar aglari kuruyoruz, bilgi otoyollari insaa ediyoruz ama

Kendi aramizdaki iletisimde zorlaniyoruz.

“DÜNYA BARISI” der, silahlaniriz !

daha mutlu olmak icin “SOMURTARAK” calisiriz.

Yani bu günlerde...

Eve cift maasin ama ciftlerin bosandigi...

Güzel evlerin yuva olmadigi...

Kisa seyahatlerin,kagit mendil gibi iliskilerin...

Yika cik gönüllerin, tek geceliklerin…

Kilo dertlerinin ve her derde deva vitaminlerin…

Vitrinlerin dolu ama gönüllerin bos oldugu…GÜNLERDE YASIYORUZ!!!!!

Sizcede öyle degilmi?

 

F.Aygün