Hiç Böyle Dostunuz Oldu Mu..!!!

Çok konuşmazdı....

Daima düşünceliydi ......

Boş şeylerle uğraşmazdı......

Kötü söz söylemezdi .........

Kimseyle çelişmezdi .........

Her zaman ağırbaşlıydı .........

Dünya işleri için hiç kızmazdı .........

Umanu umutsuzluğa düşürmezdi ..........

Kimsenin kusurunu araştırmazdı ..........

Affediciliği tabii idi intikam alamzdı .........

Hoşlanamdıı bir şey hakkında susardı ............

Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi ...........

Sade kıyafet giyer;gösterişten hoşlanmazdı ...........

Sıkıntılı hallerde kabalaşmaz, bağırmazdı ..............

Konuşurken etrafındakileri adeta kuşatırdı ...........

Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.........

Kendi şahsı için asla öfkelenemz ve öç alamzdı ..........

Kapısına yardım için gelen kimseyi asla geri çevirmezdi........

Kelimeleri parıldayan inci dişleri gibi tatlı ve berraktı .........

Yanında en son konuşanı, ilk önce konuşan gibi dinlerdi ..........

Adet üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına almamıştı ..........

Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle dururlardı ..........

Fakirler ile beraber yerdi öyle ki onlardan ayırt edilmezdi ............

Sıradan değildi;ama sıradan insanlar gibi yaşardı ..............

Hiç kimseyi ne yüzüne karşı ne de arkasından kınar, ayıplardı.......

Düşmanlarını sadece affetmekle kalmaz, onlara şeref, değer verirdi..

Lüzumsuz yere konuşmaz;konuştuğunda ne fazla ne eksik söz kullanırdı ...

Bir toplulukta bulunduğu zaman bir şeye gülerlerse O da güler;bir şeye hayret ederlerse O da onlara uyarak hayret ederdi .....

Konuşuruken yüzünü başka yere çevirmez, bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı .........

Bir gün kendisinden yaşca küçük bir dostunun omuzlarında tutarak şöyle demişti:”Sen dünyada garip bir kimse yahut yolcu gibi ol”.....

Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü;ayaklarını yerden canlıca kaldırır,iki yanına salınmaz, adımlarını geniş atar, yüksek bi yerden iner gibi öne doğru eğilir, vakar ve sükunetle rahatça yürürdü......

Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi:”İlahi, doğru yoldan sapmaktan ve saptırılmaktan, kanmaktan ve kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve haksızlığa uğramaktan, saygısızlık temekten ve saygısızlığa edilmekten sana sığınırım.”..........



O,Muhammed (s.a.v) Peygamber Efendimizdi ......